Streszczenie: Przypadki uszkodzenia kabli podwodnych na Bałtyku oraz aktywność floty cieni uświadomiła, że bezpieczeństwo morskiej infrastruktury krytycznej oraz bezpieczeństwo ekologiczne na Morzu Bałtyckim stało się poważnym zagrożeniem dla bezpieczeństwa. Odpowiedzią państw Sojuszu na te wyzwania i zagrożenia było rozpoczęcie operacji Baltic Sentry, której celem jest odstraszanie i przeciwdziałanie operacjom destabilizacyjnym na Morzu Bałtyckim. Rosjanie Baltic Sentry postrzegają jednak jako działania wymierzone w wolność rosyjskiej żeglugi oraz przygotowania do dalszych działań agresywnych wymierzonych przeciwko nim. W narracji rosyjskiej uwypuklany jest aspekt utrudniania eksportu rosyjskiej ropy naftowej i stworzenie przesłanek do wprowadzenia arbitralnych ograniczeń w żegludze międzynarodowej, co wiąże się z istotnymi ograniczeniami wpływów do budżetu. W artykule przeanalizowano możliwości skutecznej realizacji zadań przez państwa Sojuszu oraz skuteczność organizacji systemu konwojowania tankowców na Bałtyku przez Flotę Bałtycką. Cel i metody badawcze: Celem publikacji było analiza możliwych odpowiedzi Sojuszu Północnoatlantyckiego na wyzwania i zagrożenia generowane przez Rosję na Bałtyku. Przy opracowaniu artykułu wykorzystano analizę krytyczna materiałów źródłowych, syntezę oraz wnioskowanie Wnioski / rekomendacje: NATO i państwa nadbałtyckie dysponują adekwatnym potencjałem okrętowym, który może zostać wydzielony do realizacji zadań w ramach Baltic Sentry, jednak kluczowym warunkiem dla skutecznej realizacji działań w ramach Baltic Sentry jest polityczna wola państw Sojuszu w partycypowaniu w tej operacji. Odpowiedź Rosji na podjęte przez Sojusz działania mają charakter propagandowy na użytek wewnętrzny i dla generowania poczucia zagrożenia dla państw nadbałtyckich.