Streszczenie: Opracowana w 2020 roku Koncepcja Odstraszania i Obrony Obszaru Euro-Atlantyckiego oraz Koncepcja Strategiczna NATO 2022 stworzyły ramy strategiczne dla działań w rejonie Bałtyku. Kluczowe znaczenie ma odstraszanie jako sposób uniknięcia konfliktu zbrojnego oraz przygotowanie spójnych i egzekwowalnych planów regionalnych obrony kolektywnej. Po akcesji Szwecji i Finlandii Bałtyk stał się „wewnętrznym morzem NATO”, co zwiększyło możliwości współpracy obronnej i wzmacniania bezpieczeństwa infrastruktury krytycznej. Flota Bałtycka Rosji pozostaje jednym z najważniejszych elementów zagrożenia dla państw NATO w regionie. Jej potencjał militarny, w tym różnorodne systemy rakietowe, wpływa na konieczność wspólnego planowania operacyjnego i rozbudowy zdolności obronnych Sojuszu. Szczególne obszary krytyczne, takie jak Cieśniny Duńskie, Zatoka Fińska czy Gotlandia, odgrywają kluczową rolę w planach obrony i strategii odstraszania. Planowanie operacyjne musi uwzględniać zarówno zagrożenia hybrydowe, jak i ataki na infrastrukturę podmorską, ale również i pełnoskalowe działania wojenne. W ramach odstraszania NATO już dziś prowadzi monitorowanie aktywności Floty Bałtyckiej oraz realizuje zadania ochrony infrastruktury krytycznej, jak Baltic Sentry. Współpraca państw NATO w regionie Bałtyku pozwala na skuteczne odpieranie zagrożeń i operacyjne wsparcie obrony kolektywnej. Cel i metody badawcze: Dane do analizy zostały pozyskane z wykorzystaniem metody obserwacji, narracyjnego przeglądu literatury, dokumentów doktrynalnych i koncepcyjne, a w procesie analizy posłużono się metodami porównania, wnioskowania, abstrahowania, dedukcji i indukcji. Wnioski / rekomendacje: lota Bałtycka jest kluczowym elementem Marynarki Wojennej Federacji Rosyjskiej i odgrywa fundamentalną rolę w zapewnieniu morskiego bezpieczeństwa i celów polityki państwa. Współczesne planowanie operacji powinno uwzględniać dwie perspektywy zagrożenia hybrydowe oraz zagrożenie pełnoskalowym konfliktem zbrojnym. Skuteczne odpieranie zagrożeń rosyjską agresją z morza jest możliwe głównie w wymiarze międzynarodowym – sojuszniczym. Wypełnienie zadań stawianych siłom morskim NATO na Bałtyku wymaga również, aby Cieśniny Duńskie były integralną częścią tego obszaru działań morskich. Planowanie operacyjne działań na Morzu Bałtyckim powinno uwzględniać specyfikę linii rozgraniczenia pomiędzy dwoma dowództwami operacyjnymi JFCBS i JFCNF. Po przystąpieniu Finlandii i Szwecji do NATO Bałtyk stał się de facto "wewnętrznym morzem Sojuszu" co implikuje potrzebę budowania bardziej pogłębionej współpracy pomiędzy krajami regionu.