Streszczenie: Niepodległa Polska po ponad dwóch dekadach zależności energetycznej – przede wszystkim od Federacji Rosyjskiej, stała się niemal całkowicie suwerenna w tym fundamentalnie ważnym aspekcie dla bezpieczeństwa każdego państwa i jego obywateli. Najważniejszym czynnikiem umożliwiającym osiągnięcie takiego momentu w naszej historii było podjęcie szeregu strategicznych państwowych i ekonomicznych decyzji uznających Morze Bałtyckie za kluczowy element polskiej strategii niezależności energetycznej. W związku z powyższym niezbędne jest posiadanie przez właściwe podmioty formalnych i praktycznych kompetencji, możliwości i narzędzi tworzących system zabezpieczenia takiej infrastruktury energetycznej, zwłaszcza w czasach dynamicznie narastających zagrożeń. W niniejszej publikacji przedstawia się syntetyczny opis uwarunkowań prawnych i organizacyjnych dotyczących szeroko rozumianego bezpieczeństwa (ochrony i obrony) morskich instalacji energetycznych – tych już istniejących jak również planowanych, ze szczególnym uwzględnieniem specyfiki infrastruktury w obszarze morskiej energetyki wiatrowej. Szczególnie istotną kwestią podkreśloną w opracowaniu jest problem “brakującego ogniwa” w istniejącym i rozwijanym modelu bezpieczeństwa energetyki offshore czyli konieczność utworzenia i stałego zarządzania przez administrację państwową systemem prewencyjnego, aktywnego, zintegrowanego i trwałego zabezpieczenia oraz obrony morskich instalacji energetycznych. Cel i metody badawcze: Cel: wskazanie konieczności stworzenia systemu zabezpieczenia polskiej morskiej infrastruktury energetycznej (w tym wiatrowej). Metody badawcze: analiza regulacji prawnych; analiza publikacji branżowych; oceny i wnioski w związku z zawodowym zaangażowaniem w realizację projektu budowy morskiej farmy wiatrowej; oceny i wnioski w związku z zawodowym doświadczeniem jako były funkcjonariusz i wiceszef służby specjalnej - odpowiedzialnej między innymi za ekonomiczne bezpieczeństwo państwa. Wnioski / rekomendacje: Podjęcie państwowej decyzji, a w ślad za tym pilnych działań w kierunku wypracowania kompleksowych rozwiązań dotyczących zaplanowania, utworzenia i zarządzania systemu w celu aktywnego zabezpieczenia i obrony polskich morskich instalacji energetycznych. Rekomendować również należy stworzenie odpowiednich rangą pełnych założeń w tym obszarze poprzez przyjęcie krajowej strategii bezpieczeństwa morskiej infrastruktury energetycznej, w której państwo zobowiązywałoby się do rozwijania odpornego i zrównoważonego modelu gospodarki morskiej, zdolnego do zarządzania ryzykiem i pełnego reagowania na ingerencję i wrogie zachowania we wszystkich formach. W takiej państwowej strategii określone między innymi zostałyby również: właściwe cele i zakresy działań; metody i formy prawne, organizacyjne i finansowe; zakres i formy współpracy międzynarodowej oraz z inwestorami tryb dokonywania okresowej ewaluacji systemu w zależności od zmieniających się realiów ekonomicznych oraz geopolitycznych.